شعرهایی مچاله

بسم الله الرحمن الرحیم ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿١﴾ مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿٢﴾ وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿٣﴾ وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿٤﴾ فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿٥﴾ بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿٦﴾ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿٧﴾
به نام خداوند بخشنده مهربان
ن، سوگند به قلم و آنچه مي نويسند، ( 1 ) که به سبب نعمت و رحمت پروردگارت [که نبوّت، دانش و بصيرت است] تو مجنون نيستي؛ ( 2 ) و بي ترديد براي تو پاداشي دايم و هميشگي است؛ ( 3 ) و يقيناً تو بر بلنداي سجاياي اخلاقي عظيمي قرار داري. ( 4 ) پس به زودي مي بيني و [منکران هم] مي بينند، ( 5 ) که کدام يک از شما دچار جنون اند؛ ( 6 ) بي ترديد پروردگارت بهتر مي داند چه کسي از راه او گمراه شده، و او به راه يافتگان داناتر است. ….آیات 1 تا 7 سوره القلم
سلام ::: اگر خوب توجه کنیم و همینطور به صورت ساده و عامیانه و مبتدی هم بخوانیم این ایات کریمه را اولین چیزی که جلب توجه میکند از خود بسم الله این سوره کریمه گرفته الا اخر .. جز محبت و رحمت و اخلاق زیبا و نعمت و دانش و بصیرت و اگاهی مطلق داشتن خدوند سبحان نمی توان یافت.
وقتی خداوند منانی که فرصت نوشتند می دهد به بنده اش و قلم به دستشان میدهد تا بنویسند.....

بیائیم لحظه ای با خود تصور کنیم گناه آنکه قلم ـش را میشکند یا زمین می گذارد به گردن ما باشد.
چه جوابی خواهیم داد!!؟؟

سلام استاد عزیز و همتبارم خوبم خواستم دلنگرانیم را و همچنین پیام نور و محبت و اخلاق را با اشاره به این ایات کریمه صفحه شما را متبرک و نورانی کنم ممنونممم از شما قبول کند خدا

واژه قابل توجه در سروده شما بزرگوار آبی بود...چرا آبی؟
(آبی، گستردگی و وسعت آسمان صاف را به یاد می‌آورد. نشانه صلح است و رنگ بی‌گناهی، نور آبی، کسانی را که بی‌قرارند، آرام می‌کند، آبی همواره متوجه درون است و جنبه‌های گوناگون روح آدمی را نشان می‌دهد، در فکر و روح او داخل می‌شود و باروان او پیوند می‌خورد، آبی معنی ایمان می‌دهد و اشاره‌ای است به فضای لایتناهی و روح. آبی سمبل جاودانگی است.)

جدای از این روانشناسی رنگها ،بگمانم اکثرمان به رنگ آبی قداستی خاص بخشیده ایم و بیشتر در سروده هایمان دوست داریم بکار ببریم.
شایدشاعر در عالمی بین رویا و واقعیت برای آبی وشی شعر می نویسد و پاره می کند تا سپیده ،دم می زند وقامت آبی پوش رویایش از چشمش دور می شود.برداشتم بود از سروده زیبایتان با تصویر پردازی خوب و دلنواز وبسیار آرامبخش

مرداد پا به ماه شهریور ....این تاریخ هم عالی بود خودش می تواند شروع یک پریسکه باشد