هوایی

در گلستانی بنام زندگی
سهم ما غم بود و ماتم نیز هم
کاخ عشقم در هوایی سردِ سرد
گشت ویران شد مثال ارگِ بم

جرم من این است مَردَم مَردِ مَرد
باید از دنیا بسازم یک بهشت
رام کردم هرچه لازم بود جزء
حاکم قصر دیار سرنوشت

تازه باید هم تورا راضی کنم
هم خدا را، با دلم بازی نکن
جان من آمد به لب در زندگی
عشق آخر، مساله سازی نکن

من خدایت نیستم بانوی من
باید از آن حاکم امدادی رسد
یا تو شیرین تر شوی یا اینکه از
بیستون ها بچه فرهادی رسد

پشت پرچین نگاه نافذت
مرد رویاهای سابق نیستم
ترس دارم بشنوم از حنجرت
صاحب دشت شقایق نیستم


دارِ این کابوس ،جانم را گرفت
عشق من را مردکی دیوانه بُرد
اول یک روز خوبی در بهار
در جراید آمد این بیچاره مُرد

#زارع