جان به لب آمد ...

سلام جناب سلیمی
وقت شما بخیر...
قابل تامل است
دوباره خواهم امد
با گوشی هستم..چند نظر گذاشته ام ولی انگار اثری از آنها نیست
احتمالا مشکل اتصال است
بهرحال....

درود بر شما

سلامی مجدد...........به نظر بنده که خیلی عالیست این شعر
در نگاه اول 19 هجا..........وزن دوری ..در اثر خوانش بر حسب اهنگی که ایجاد میشود......
اما بعد از تقطیع وزن ....از دوری بودن خارج میشود ...
تقطیع مصراع اول...

((جان به لب آمد از غم دوري مرگ و فنا شد حاصل من))
-uu---uu---uu---uu-
.................مفتعلن............
کنترل خوبی داشته اید بر این وزن سخت.......
احتمالادر این مصرع...((بر)) جا افتاده است
...چاره سبب کن بر دل مجنون یا به جنون بر این دل من
در غیر این صورت از وزن خارج است.......
******************************************
از اینها که بگذریم ...
این شعر جان میدهد برای تصینیف

با اهنگ یکی از تصنیفهای شجریان خواندم .....خیلی جفت وجور شد ..
هر چه به ذهنم فشار اوردم نام تصنیف را پیدا نکردم ..
****************************

آتش حسرت سرزند از دل گر نگشايي برقع رخ
چون ننمايي آن رخ زيبا دود برآيد از گل من
این بیت خیلی به دلم نشست .دست مریزاد ./

همواره در اوج./

سلامی مجدد...
کلا روش بنده این است که شعر را طبق خوانشی که دارم تقطیع میکنم
یعنی اگر کوچکترین ضرب اهنگی ناموزون حس شود ..بی شک جلب توجه می کند...
آذری ها قاعده ی خوبی دارند در بحث زیبا شناسی...مثلا ارام ..را آرام..+کسره ..تلفظ میکنند ..تا هجای کوتاه عیان باشد...
در واژه ی جنون ...کسره در اهنگ نیامد ..برای همین عرض کردم...
والا همین یک هجا رفع مشکل میکند...
به هر حال ...بر ...که پیشنهاد دادم
عکس وعکس العمل در مصراع بود
دقیقا مثل غزل قبلی خودتان..
دل از کینه میبرد.....کینه از دل میبرد
######################
زنده باشید وبرقرار...

ببخشید ..یادم رفت...
با نقد موافقم...ولی اشکال تراشی ابدا....
ودرمورد شما شناخت خوبی دارم
تا انجایی برایم عزیز بودید که جستجو کردم وتصویر جناب مهندس سلیمی را به خاطر سپردم...

(تردید)