کرکس

یک قرن میشود که به شدت هوا پس است/
دنیای بی کسان ، پر افراد ناکس است/


دستی که بی نمک شده ای کاش بشکند/
نان و نمک برای گروهی مقدس است/


چون لانه خالی است و پدر در پی غذا/
تخم کبوتران همه در زیر کرکس است/


دنیا برای عده ای آرامش و خوشیست/
اما برای عده ای انگار محبس است/


بگذار هر کسی به مسیر خودش رود/
شاعر سکوت کن سخن نابجا بس است/


................................................................
#علی_رفیعی_وردنجانی_پریش