پیله به پیله

پروانه درآ ز پیله ی بی خبری

کی میشود این دوره کِرمی سپری

از بهر گشودن است بال و پرِ تو

از فرصت پرواز چرا می گذری؟

می نوش که خود لذت مستی ببری

چون وصف کند تلخ و خوشی را دگری

با چشم خودت ببین راهی که روی

از دیده ی دیگری چرا می نگری؟

گه پرده ی اسرار نباید بدری

گه رسم شرف حکم کند پرده دری

جانی بده تا بزرگی از شمع خری

مردن به از این پستی و دریوزه گری

بی تحمل خار ، گلی چیده نشد

کی شرط ره عشق شود  بی خطری

گر من نکنم  جور ترا "فریاد"م

فردا نه ز من ،  نه از تو ماند اثری

.

گاهی جنس پیله از لجاجت است گاهی بلاهت