کاش

آرزو دارم که یارم باشی
دلبر و دلدار و همدم باشی

دیگر از این زندگانی خسته ام
کاش نوری در ظلمت شب باشی

در میان لحظه ی دلتنگی ام
من مثل پروانه ام،کاش تو شمعم باشی

من برایت چای در فنجان شوم
تو مرا پر میکنی، کاش تو فنجان باشی

من مث هوای آلوده ی تهران باشم
تو مث باد و بارون بهاری باشی

هر کسی در دل شهر جای خودش را دارد
کاش تو حاکم این قلب مریضم باشی

لحظه ی آخر که تشنه رو به قبله افتاده ام
کاش خبردار شوی آب حیاتم باشی