دلم در باوردنیا ازاین بازار می گیرد

ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﮐﻨﺞ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺑﺪﻭﻥ ﯾﺎﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ...........

شیرین غم سروده هایت را دوست دارم زیبا نگار استادم

ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺳﺮﻡ .. ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ ... ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﺍ

ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﭘﺮﺁﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ


سلام آبجی خوبم
چقدرزیبا ودلنشین بود
دست مریزاد نازنین

درود بانو
غمگین و زیباست

با سلام بانو بسیار زیبا وعالی سروده اید موفق باشی

ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺳﺮﻡ .. ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ ... ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﺍ

ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﭘﺮﺁﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
.............
سلام بانوی غزل
بسیار با احساس بود
.........
خاطرت
پا پیچ محراب شقایقها ی دشت بی کسی های دلم گشته
رهایم کن
یک عمر خوابیدم
بین ظهر عصرم
در نماز

نماز مییت ام را من
فقط یک جمله میخوانم
(ترا هرگز نمیبخشم)
.......

درود بر خواهر بزرگوارم

بسیار عالی سرودی عزیزم

لاله ی تبدار از سرخی گونه های پریشانی است که با تنهایی خویش درگیر و در سکوت خود پارگی دل را مانند یک لاله ، پَرپَر می کند .

دستانت توانا قلمت سبز باد

ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ...
عشق معشوق با عاشق ( شاعر ) کاری کرده که تمام دنیایش شده او... دلش از بی او بودن گرفته و گویی دلش از همه دنیا گرفته...
آخر تمام دنیای عاشق می شود وجود معشوق...
خانم ضیایی روح الغزل خاندان ناب، روان نویسی شما با مضامینی اینچنینی خیلی جالب و دوست داشتنی است. البته بجز مواردی خیلی جزیی مابقی موارد در حد تحسین برانگیزی است. من از علاقه مندان قلم شما هستم و با لذت می خوانم آثار شما را و حقا که لقب شما برازنده شماست. درود بر شما

درود بر شما سرکارخانم ضیایی روح الغزل

عالی سرودیدبزرگوار

سرکارخانم ضیایی، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.........................................................................
پرستویی رهایم من، قفس راخوب می فهمَم
دلم ارکُنجِ دیواری ، بدونِ یارمی گیرد
.................................................................
غزلِ زیبا ودلنشینی ست بانوی گرامی، خسته نباشید.

درود بر شما خواهر خوبم استاد روح الغزل عزیز
بسیار عالی و خواندنی
مرحبا بر قلم و اندیشه نابتان
زیبا نویس

آفرین شاعر
دلتان بهاری

بزرگترین بدی زندگی اینه که هیچ وقت اون چیزی رو که می خوای همون لحظه نداریش
یه زمانی بهش می رسی
که دیگه برات مهم نیست!
شعرت زیبا بود بانو

درود بر روح الغزل
سرکار خانم زهرا ضیایی ارزشمند
همواره می نوشم از صهبای اندیشۀ نابتان
غزلی بسیار زیبا مهمانمان کردید
هزاران مرتبه صدبار احسنت

سلام سرکار خانم ضیایی
بسیار زیبا بود
لذت بردم
درود برشما

درودبیکران برشما
زیباسرودید
لذت بردم از خواندن سروده تان

درود بر شما بانو
بی نقص و زیبا و به زبان روز سروده اید
لذت بردم

درودها بانوی غزل
زیبا چون همیشه

تو رفتی و غمِ هجرت شده بارِ گران بر دل
دلم از ابن همه بارِ گران مقدار می گیرد
سلیمانی

................... .......................
ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ


مرحباااا خواهر زیبااااکلامم
................ ....................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

مرد ملاک وارد روستا شد. آوازه اش را از ماهها پیش شنیده بودند.
زمینها را میخرید. خانه ها را ویران میکرد و ساختمانهایی مدرن بر آنها بنا میکرد.
پیشنهادهایش آنقدر جذاب بود که همه را وسوسه میکرد.
روستاها یکی پس از دیگری به دست او ویران شده بود.
نوعی حرص عجیب داشت. حرص برای زمین خواری
همه میدانستند که پیشنهادهای مالی جذابش، این روستا را نیز نابود خواهد کرد.
کدخدا آمد. روبروی مرد ایستاد. مرد در حالی که به دامنه کوه خیره شده بود گفت:
کدخدا! همه این املاک را با هم چند می فروشی؟
کدخدا سکوتی کرد و گفت: در ده ما زمین مجانی است.
سنت این است که خریدار، محیط زمین را پیاده میرود و به نقطه اول باز میگردد.
هر آنچه پیموده به او واگذار میشود.
مرد ملاک گفت: مرا مسخره میکنی؟
کدخدا گفت: ما نسلهاست به این شیوه زمین می فروشیم.
مرد ملاک به راه افتاد. چند ساعتی راه رفت.
گاهی با خود فکر میکرد که زودتر دور بزند و به نقطه شروع بازگردد
اما باز وسوسه میشد که چند گامی بیشتر برود
و زمینی بزرگتر را از آن خود کند. تمام کوهپایه را پیمود
غروب بود. روستاییان و کدخدا در انتظار بودند.
سایه ای از دور نمایان شد. مرد ملاک کم کم به کدخدا و روستاییان نزدیک می شد.
زمانی که به کدخدا رسید، نمیتوانست بایستد. زانو زد.
حتی نمیتوانست حرف بزند. بر روی زمین دراز کشید و جان داد.
نگاهش هنوز به دوردستها، به کوهپایه ها، خیره مانده بود.
کوهپایه هایی که دیگر از آن او نبودند
“لئوتولستوی”

سلام و درود بانو ضیایی عزیزم
روح الغزل ناب سرای دل اید بانو
با تمام حزنش این غزل بی اندازه دلرباست
سروده دل انگیزتان زیبا به دلم نشست
•~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•° •~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•°
جامعه زمانی حكمت و سعادت می یابد كه مطالعه، كار روزانه اش باشد.
سقراط
•~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•° •~*♥*~•° ♡♡♡ ♡♡♡ ♡♡♡ •~*♥*~•°
همیشه باشید و بسرایید

ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﺍﺯ ﺳﺮﻡ .. ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ ... ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﺍ

ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﭘﺮﺁﺯﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ