آهوی شما

....«آهوی شما»....
ای کاش ببیــنم ، رُخِ دلجویِ شمارا...
از بهر دلم قبــله کنم ، کوی شــمارا...
به به که چه عطری به هواخاسته امشب..
انگار کسـی شانه زده ، مویِ شمارا...
هرشب من ازین باد کِشم منت بسیار..
شاید به مَشامم بِکِشَد ، بویِ شمارا...
دیگرخَبراز جنگ نَبود گرکه به مردم..
میداد خدا ، اَرزَنی از خویِ شــمارا...
چون تیرشود راست، چوبرمُردِه رسانند..
یک ذَرّه از آن مَرهَم و دارویِ شمارا...
دانم که کیآرش به کمان دست نمیبُرد..
می دید گر او ، کمــانِ اَبرویِ شمارا...
این زاغ سیه چهره ، نِشیند لب بِرکه...
شاید به کف آرَد ، پَری از قویِ شمارا...
کورم من و ایکاش که یک لحظه ببینم..
آن چهــــرهٔ زیبا و ، مَهِ رویِ شــــمارا...
آنقدر نِشـــینَم به کمینگاه ، که شــاید..
دربند کِــشــَد ، دامِ من آهویِ شــمارا...