رفتی و ماتم مو های تورا شانه گرفت

رفتی و ماتم مو های تورا شانه گرفت
آه از درد فراق سر تو شانه گرفت

دست مارا که فتادیم به جولانگه‌‌ عشق
ساقی و ساغر ومیخانه و پیمانه گرفت

وای حوا چه شده؟!عهد فراموشت شد؟!
بوسه از لعل لبت آدم بیگانه گرفت

شمع من بال و پرم سوخت ندیدی تو مگر
آتشم دامن دیوانه و فرزانه گرفت؟!

شهرزادم بنگر غصه بیچارگیم
حال عشاق به هر قصه و افسانه گرفت

من غریبی که به آغوش تو دلگرم شدم
دلم از جور تو بیرحم غریبانه گرفت


حسن درویشی