کوتاه 90

من که دوست ندارم یعنی تو دوستم نداری حتما باید دوست داشته باشیم تا دوستمان داشته باشی شوخی می کنم فاطمه عزیز بهترین دختر کویر دلمان برات تنگ شده بود شدید و فراوان کجا بودی عزیز گرانقدر این همه مدت؟ خودت می دانی همه اینجا تو را از قلب دوست دارند و سرودهایت را با جان و دل می خوانند و تحسینت می کنند امیدوارم همچون گذشته بتونی مرتب ما را از احساس زیبایت سیراب نمایی

سلامممممممممممممممممم
به به ببین کی اومده ؟!!!!!!!!!!!
خیلی خیلی خوش امدی بانو
دلتنگت بودیم عزیزم

به وبلاگتم سرزدم ودلیل غیبتت راجویا؟
اما این قدر نیامدی که
فکرکردم دیگه مارو فراموش کردی
ونا امید شدم
تا اینکه دیشب نظرتو توی وبلاگم دیدم وخوشحال شدم
وامروزم که دیدم اینجایی حسابی دیگه
سوپرایزشدم
عالی بود این کوتاهت
احسنتتتتتتتتتتتت

مانا باشی

درود بانو
بسیار جالب و زیباست

افففففففففففففففففففرین

اگر خوش حالی و ذوق خود را از حضور مجدد شما ابراز نکنم به داشتن دل در سینه و عقل در سرم باید شک کنید. بسیار بسیار خوش حالم از دیدن اثر و شما... می دانستم که سرگرم تحصیلات عالیه هستید اما همیشه چشم انتظار بودم ...
لحظه های خوب هم زندگی دارد که هرگز نیامدند ... این نیش دارترین کنایه به روزگار است و صاحب آن ... و توصیف تنهایی به صبح زود...خیلی زود... زیباترین تصویر و حالت می تواند باشد ...عمق سکوت و تنهایی و زیبایی و خیال انگیزی... مخصوصا آنوقت که برای خواب و آرامش دیگر خیلی دیر است چون وسط داستان قرار گرفته ایم. خانم ضیاالدینی ضمن عرض ادب و احترام و خوشامد خدمت شما، از اینکه دوباره ملکه کوتاه نویسی سایت فاخر شعر ناب را در بین خود
زیارت می کنم بی نهایت خوش حال و خرسندم. برقرار باشید و سربلند و سلامت. درود بر شما

درود برشما شاعره ی گرامی شادوپیروزباشی

دلنشین بود

سلام فاطمه جاان
خوشحالم از حضور مجددت در سایت .
کوتاه هایت مثل همیشه زیباست .

سلام استاد


زیبا بود و پرمفهوم

موفق باشید

درود برشما
خیلی هم قشنگ

سلام بانو
زیبا بود

سلام نازنینم..........خوش آمدی

خوش حالم دوباره می خوانم از دفتر عاشقانه های آبیت


پروانه ها نمی میرند...

فقط گاهی

دوباره
دورخودشان
پیله می بندند...همین........................

زندگی
همه اش بد نبود
روزهای خوبی هم داشت
که نیامدند...
باز باید نوشت..
ز فردایی که امید فردایم بود..

آموختیم

درود بر شما

عالي بود

سلام

عرض سلام و ادب بانو ضیاالدینی

درود بر احساس زیبا و دلنشینتان بزرگوار

سلام و سپاس دوست ارجمند

قلمتان همواره سبز و شکوفا

زیبا سرودید خواهر گرامی
سطر هایی کوتاه و عمیق و پر از احساس...

سلام ابجی خوبم ...نیستی ...خوشخالم هستی افرین زیبابود

......................... ............................
درود فاطمه جااان
خوشحالم که هستی
......................... .............................
روزی لئون تولستوی در خیابان در حال قدم زدن بود که ناآگاهانه به زنی تنه زد
زن بی وقفه شروع به فحش دادن و بد وبیراه گفتن کرد!
تولستوی کلاهش را از سرش برداشت و محترمانه معذرت خواهی کرد
و در پایان گفت : مادمازل من لئون تولستوی هستم.
زن که بسیار شرمگین شده بود عذر خواهی کردو گفت : چرا شما خودتان را زودتر معرفی نکردید ؟
تولستوی در جواب گفت :
شما آنچنان غرق معرفی خودتان بودید که به من مجال این کار را ندادید !!!

مثل همیشه افرین دارد

چقد کوتا ه و ساده و زیبا

چشم هایم را می بندم
تا مخفی شوی
می شمارم :
یک
دو
سه
.
.
.
.


یکی انگار
در قلبم
پنهان شده است !

مسعود احمدی
درودت باد

درود بر شما
کوتاه های ناب تان همیشه خواندنی هستند

عااالییییی

سلامودرودبرشما
خیلی قشنگ بود
دستت درد نکنه شاعر

سلام استاد

واژه ها بی تو عقب خواهد ماند
عطر هر واژه شعرت نفسی می سازد.

عالی بود
دستمریزاد

بسیاررررر عالی

ملکه کوتاه نویسی، خانم ضیاالدینی جای خالی آثار شما همیشه ذهن مرا آزار می داد جای خالی اندیشه و احساس شما... جای خالی خواهری ها و دوستی های مهربانانه شما...
بسیار خوش حال و بسیار بسیار خوش حالم که دوباره حضور شما را در جمع خانواده بزرگ و صمیمی سایت فاخر شعر ناب شاهد هستم. امید که باشید و بسرایید و بیاموزیید به علاقه مندانی چون بنده حقیر...درود بر شما

درودبرشما