قوی سپید

جوشِ شیرینِ شرابی،با دمی گیرایۍ
خونِ قلبم به قدح نوش که بس،زیبایۍ

طعمِ افیون لبانت بر  مزاجم  چسبید
ترکِ لبهای تو گفتن،شرحِ یک رسوایۍ

سبزِ سرسبزِ شمالی،هُرمِ دلچسبِ جنوب
کشوری سرمایه داری با دلی  دیبایۍ

بر خَزر دلشده ای،هیچم حواست نیست که
روحِ دریا،تو  خودت،مادرِ  هر  دریایۍ

برکویری که تو را سوخت،گلم روییدۍ
دشتِ از گُل شده انبوه،تو  نامیرایۍ

خیره بر چشمِ خُمارت-تختِ جمشیدی تو-
کنجِ آبادِ زمین را وجهه ای رؤیایۍ

ارثِ چشمانِ غزالی،در نمکدانِ دو چشم
ای دریغا‌‌!بُتِ شهلایی و دلْ تنهایۍ؟!

قویِ وحشیِ سپیدم!کوچ کن با من شبی
طرحِ زیبایِ من از آمدن فردایۍ.

م.م،رهگذر
آذر ۹۴