رقیب

ای امید  ، ای  ارزو  ،  افتاده ای

یا  که در اغوش گرمی  خفته ای

بی خبر از  درد  بی پایان من

سر  بروی  شانه ای بنهاده ای

کرده ای  خاموش  شمع  دیده ام

خنده ات لب می تکاند  باده ای

وه  چه شب ها چشم به راه و منتظر

بوسه بر لب های گرمی  داده ای

اشک حسرت ریختم بر مزار ارزو

لیک دست در دست رقیبم  داده ای

با نگاه تلخ  و اشک  الوده ام

مرگ سرد عشق را خبر  داده ای