سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        حلقه چهارم سفر ( چهارم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۴ ۰۹:۴۸ شماره ثبت ۴۲۷۱۷
          بازدید : ۳۸۵   |    نظرات : ۴۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        حلقه چهارم سفر (چهارم)
        آن   عقاب   قصه   کو   گفتم   ز   پيش 
                         می شتابد  با   كسان  در  راه   خويش
        آن  که  وحدت  آفرین  شد  در   جهان  
                         آنکه   شّر   گرگها    بُرد    از      میان
        قصه اش  بشنو   دگر  ای   جان    من  
                          تا  ببینی رازها  در  ظاهر و پنهان  من
        چون  كه  وحدت   در  زمان  آمد  پديد  
                          مردمان  صد  ميوه   شيرين      بچيد
        نیش ها  نوش  آمدند  در   آن    زمان   
                          نوشها   شیرین   در   آمد  در   زبان
        لیک   اگر   شیرنی    نوش ات    فزون  
                           رخوت  آید   در  وجودت  از   درون
        گر  چنین  رخوت    بیاید    سوي    تو   
                        دشمنت  هر  جا   شود   در  جوي  تو
        آب  چون   ماند  به   بركه  پاك  نيست  
                         چون  كه  سيال آمد  آدم  خاك نيست
        زندگي     يعني       قدم        برداشتن 
                           زندگي   برداشت   نيست   بل  كاشتن
        گر چه روزي را خوش از برداشت  شد
                          خود  نگر چند ین زمان در كاشت شد
        كاشتن     اميد     داد،     از      داشتن
                            لذت      اميد      بيش     از    داشتن
        گر   تو   را   امید   باشد   در    جهان 
                            می دوی   در    آشکار    و  در   نهان
        گر   تو   را  وصل  آمد  و امید   رفت 
                            ایستایی    آمد   و    فرشید    رفت   
        پس  عقاب  از ترس رخوت شد به راه  
                           سوي  ياراني  كه   پاك   از   هر گناه
        گفت  چون  شاد  آمديد  از   خويشتن 
                            مرده ايد  هر چند که داريد جان  و تن
        من    هزاران    راه    را     پيموده ام 
                             سالها   در   رنج  ،    راهي    بوده ام
        تا  كه   ملك   عشق   آمد   جوي  من 
                             من به سويش مي شدم او سوي من
        شرح  داد   آن   ملك  را حالت چه بود 
                            لذت   دنيا    و    عقبا    عشق      بود
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4