سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        رهروان( اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۴ ۱۰:۲۱ شماره ثبت ۴۲۰۴۵
          بازدید : ۴۱۲   |    نظرات : ۶۳

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        رهروان( اول)
         مست و هوشياري به ره شد  در سفر          
               اين  يكي   لنگان    و   چابك     آن    دگر
        اين يكي آرام و  سرخوش     مي نمود         
                آن  دگر  چون  اسب   تازي    ره   نمود
        اين  يكي مي خواند شعر و   مي سرود         
                 آن    دگر  در  غصه     مي گفت  و شنود
        مست و هوشيار  ار بود در  يك  سفر         
                  هر دو در  غم   گشته     از  رسم    دگر
        عاقبت آن  مست،  بنشست    و  بگفت        
                   مست  را   نی  طاقت    هوشیار  جفت
        هوشيارا  راه   خود    گير   و    برو           
                  داس  خود  بردار  و    گندم     كن     درو
        اين  چنين هوشيار ما  از  بند   رست          
                   چون شنيدش   اين  كلام  از جاي جست
        مي دويدش   همچنان  آهوي   مست          
                    كو  به  صحرايي    رها   گرديده    است
        گاه   گاهي  در  دل   خود    با   خدا           
                   اين چنين مي گفت  با   سوز    و    دعا
        كاش   مي شد   مست ابله ره   نمود          
                    كا ش  عقلي  در  سر  آن  مست  بود
        شاد  و  خندان مي نمود از كار خود           
                   از  شتاب    اندر   ره    و  از   بار   خود
        روز و شب در راه  مقصد  مي دويد           
                  تا  كه  آخر  او  به  مقصودش رسيد
        چون كه چشم خود گشودش در نظر        
                    ديد،  مردِ  مستِ  هم ره   در    گذر 
        از تعجب خشك شد از  آن   چه  ديد         
                    گفت،    يارب  ما  دويديم   او  رسيد
        اين كجا عدل است  كه اندر اين جهان          
                  سهم  يك  اندك  بود  وان  يك  گران  
        او  به  مستي  ره  سپارد   لنگِ  لنگِ         
                    همچو  هوشياران  همي آرد  به چنگ
        اين چنين مي گفت  و  مي پيمود  راه         
                   كافري     مي كرد    بر      عدل    اله
        ناگهان    بشنيد   از  دل   اين    پيام           
                 در  نكش   شمشير  خود  را  از  نيام
        چشم خود  را  باز  كن   وانگه  ببين            
                بعد  از  آن   حكمي   بكن  اي  نازنين
        خسته در خوابی گران بودی  عزیز            
                 زين  سبب   درجا   زدن  نامد   تمیز
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2