سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        *** منظومه لیلا _ بخش اول ***

        شعری از

        مازیار نظری

        از دفتر غریبه نوع شعر چهار پاره

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۴ آبان ۱۳۹۴ ۱۶:۳۹ شماره ثبت ۴۱۶۳۴
          بازدید : ۶۳۳   |    نظرات : ۳۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر مازیار نظری

        *** منظومه ليلا – بخش اول ***
        قسمتِ دل زِ عشق ِ خوبان چيست ؟
        يك  بيابان ِ  بي كسي  با  درد ؟!
        آاااي  ليلا   تو  كه    نفهميدي
        " كم محلّي " چه با  دل ِ من كرد !
        آن چه  طرز ِ نگاه كردن  بود ؟
        كه  دل ِ من  هنوز  غمگينَست
        جان ِ ليلا ، خودت قضاوت كن
        شيوه و رسم ِ  دلبري  اينَست ؟
        ياد  دارم به  خنده  مي گفتي :
        تو عجب جوجه شاعري هستي
        شعرهايت  عجيب  مي چسبد
        بس  زبانباز ِ ماهري  هستي !
        اين  همه  مغلطه  چرا  ليلا ؟
        من  كجا  آخر و  زبانبازي ؟!
        اين تو بودي كه حمله مي كردي
        بر دلم   با   سلاح ِ  طنّازي  !
        اندكي   گر  كلَك   بلد  بودم
        ديگري  گنج ِ  تو  نمي قاپيد
        روح ِ بي تاب و جسم ِ تبدارم
        روز تا شب به هم نمي سابيد
        گوش كن ،هان ! ببين چه مي گويم
        حرف   و  راز ِ   نهفته اي   دارم
        عقده ها    غُدّه هاي    پنهانند  !
        سينه ِ  داغ   و   پخته اي    دارم
        عصباني   نكن   مرا    ليلا !
        شاعرم من ، ظريف و حسّاسم
        پيش ِ چشمت اگر چه گشنيزم
        پيش ِ  چشم ِ  پري رُخان  آسَم
        نكُنَد  پيش ِ خود  گمان  كردي
        شاخ ِ بي برگ و نورَسي هستم
        بند ِ  بعدي  بخوان  ببيني  تا
        من  براي  خودم  كسي  هستم
        نيمي  از   دختران ِ   آبادي
        بر سرم در نزاع و درگيرند
        دختران ِ  محلّه ِ  بالا ....
        همه از عشق ِ من  زمينگيرند
        بند ِ  بالا   اشاره اي   كردم
        تا بفهمي  كه آتشم  تند  است
        چاقوي  اصل ِ  خطّه ِ   زنجان
        مي شكافد  اگر چه هم كند است
        به    خدايَت    قسَم    نفهميدم
        آن همه از چه قهر مي كردي !
        آاااي ليلا مگر چه دردت بود ؟
        كام ِ من  را تو  زهر مي كردي
        خواهشَت  نادرست و بيجا بود
        گفتمَت : نه ! مگر خريم ليلا ؟
        ناسزاها    نثار ِ  من    كردي
        باز گفتم   كه  بگذريم   ليلا  !
        مثل ِ شاهي كه ترس ِ دشمن داشت
        تو   سراسيمه    بيم ِ  ارگت   بود
        اخم و تَخمت  مرا   ز ِ  هم  پاشيد
        من چه دانم كه تو چه مرگت بود !
        بودنَت  هم  مزيد ِ غمها بود
        غصّه هاي  شبانه  يارم  شد
        روزگار ِ   جواني ام    ليلا !
        چه غريبانه  زهر ِ مارم شد !
        از كجا  درد ِ دل   كنم   ليلا ؟
        حرف و درد ِ نگفته بسيار است
        چشم و گوش و زبان و دستانت
        تا هميشه  به  من  بدهكار است
        پيش ِ  چشم ِ   خُمار و زيبايت
        ميوه ِ  كال   و  نارَسي   بودم
        آاااي   ليلا    چرا   نفهميدي ؟
        من  براي   خودم   كسي  بودم
        تا به  عشق ِ  پري   دم ِ  آخر
        چشم  در راه ، شهرياري بود
        بعد  بيني  به عشق ِ تو ليلا !
        منتظر  چشم ِ  مازياري  بود
        شعر ِ من را بخوان ، ببين ليلا !
        حرف ِ دل را چه ساده مي گويم
        آنقَدَر    در  خيال ِ    تو   مستم
        همه   را   بي اراده   مي گويم !
        سالها   گذشته  از آن   روز
        كه تو بودي كبوتري بر بام
        هر كجايي   خدا  نگهدارَت
        آاااي   ليلاي   نازنين  اندام
        آاااي ليلا  چه  با  دلم كردي ؟
        كه  هوايم  سياه  و طوفانيست
        سينه  را غرق ِ  آرزو  كردي
        در سرم شورش ِ غزلخوانيست
         مازیار نظری  ( تهران – مهر ماه 1394 )
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5