گل هستی

نی من از نفس ناز تو آمد به وجود
عشق از صورت و آواز تو آ مد به وجود

گر چه در پرده شد آوای تو بی پرده بلند
چاوش شعر دل از سا ز تو آمد به وجود

مرغ خاموش و گلستان نفس خسته ی دل
تازه شد تا پر پرواز تو آمد به وجود

آسمان را به تماشای تو بودم همه شب
جلوه از صبح در باز تو آمد به وجود

نیمه شب جغد فرو مایه به غوغا بر خاست
غرش باز سر افراز تو آمد به وجود

خوب و بد جمله اسیر هنر و هوش تو شد
هستی از هسته ی ایجاز تو آمد به وجود

مدعی بودم و در دایره سر گردانم
رمز و راز همه از راز تو آمد به وجود

من که باشم که بگویم که کجایی و که ای
کل هستی ز سر آغاز تو آمد به وجود