مشرق عشق

مثل خورشیدی وظلمت با تو پایان می شود
در جهانم رنگ خوشبختی نمایان می شود
بی حضورت از جهانم می پرد رنگ صفا
همچنان رنگ عذاب وغم فراوان می شود
می نشیند نور شادی با تو در بام دلم
کوه غصه ها درون عشق پنهان می شود
ای فراتر گشته از هستی واز مرز وجود
دل به قعر عشق دادن باتو امکان می شود
مثل بادی و چو برگم در گذرگاهت رها
این چنین همراهی من با تو امکان می شود
در کنارت می شکوفد شوق وعشق زندگی
آرزو با تو رها از بند بطلان می شود
چون گیاهی که پی نور از زمین قد می کشد
هرکجا باشی دلم سویت شتابان می شود
مشرق و مغرب زبس دنبال تو پیموده ام
قلب من دارد دگر جغرافیا دان می شود
گرجهان سنگر بگیرد روبه رویم باک نیست
هرچه را خواهان تو باشی عاقبت آن میشود
طعم گرم دلخوشی را با تو کردم تجربه
بی نوایی های من با تو به سامان می شود