سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        غروز زاهد ( دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۴ ۱۰:۳۸ شماره ثبت ۳۹۸۲۷
          بازدید : ۳۶۷   |    نظرات : ۳۵

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        غرور زاهد (دوم)
        سالها  در  پاي  تو من سوختم         
                جور  طاعت  بر  تن خود دوختم
        عاقبت  اين   بود  مزد  بندگان          
                بعد ازاين باشم من از دل كندگان
        گر به شيطان سجده بودم در نياز         
                 روز  و شب در درگهش بودم نماز
        اين گره بگشوده بود امروز يار       
                  من  نبودم  اين  چنين در كارزار
        آنقدر  گفتا  گله  تا  خواب رفت         
                  آنچه  بود  اورا زحق برآب رفت
        خواب  او  آشفته  شد ناگه يكي       
                  آمدش  در  خواب  او  را  ديوكي
        گفت  سويت  من  شتابان آمدم       
                  وقت  من  دي  بود  و آبان آمدم
        چون شنيدم صحبت تو  با خدا         
                من  شدم  مشتاق   رويت  ناخدا
        آن خداي تو غريب است با دلت         
                من  رفيقم  هم   ترا  و  هم   دلت
        آن نياز و ناز و سجده در نماز         
                 نيمه هاي  شب  نماز  اندر  نماز
        جملگي از بهر من  كردي به پا         
                  سجده كردي سوي او ليكن به ما
        غّره  بودي  از  نماز  و از دعا         
                 بنده   بودي  بر   نياز  و   بر ثناء
        يادت  آيد  آن زمان كو نزد تو        
                 كاهلي  آمد  به  پيش  و   نزد   تو
        با تمسخر روي او ديدي به چند        
               با  تمسخر  كردي  او  را ريشخند
        با  خودت  گفتي از او لايق تري        
               نزد  حق  از  جمله  مردم   برتري
        هر چه در ذهن تو شد، آمد زمن       
                هر كجا  گفتي  تو من، بودش زمن
        دوزخي  را  آفريدي  پيش خود        
                 جنتي  را  ساختي  در   قد   خود
        هر كه را فكرش جدا  از  فكر تو      
                 دوزخ  او  را  جاي بودش ذكر تو
        آن يكي هندو و گبر و  بي نماز        
                نامسلمان هر كه شد نايد به ساز
        اين  يكي  عيسي  بود پيغمبرش        
               و آن  دگر  سّني  ابوبكر   رهبرش
        چون ولايت نيست در قاموس او    
                 اين چنين شيطان رود  پابوس او
        زيد  كم   گويد  ز  تسبيح   اله       
                 امر  در  مسجد  نباشد  گاه   گاه
        جملگي راندي تو از جنت برون       
              خود  شدي  الله  و رفتي در درون
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2