سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        قلعه های حاکم ( اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴ ۱۸:۴۳ شماره ثبت ۳۹۱۵۸
          بازدید : ۴۵۳   |    نظرات : ۲۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        قلعه هاي حاكم
        پادشاهي   بود  در  عصر     هجر      
                 خُلق  او  شيرين  تر  از  قند و شكر
        مردمان  مُلك   چون  خويشان  او       
                 مملكت   در  دست  هم كيشان    او
        هر كسي را رنج  دوران  بود سخت       
                   كاخ  شه را جستجو می کرد بخت
          جملگي مردم خوش  از  اعمال  او       
                  صد  هزاران   شهر بود  اموال   او
        ناگهان روزي ورق برگشت از  او        
                 شاه  ما    افتاد   در    دامي     فرو
        يك  غلامي  آمد   از  كوي   رقيب       
                  در    كنار   پادشه   گشت او رفيق
        گفت   او  را   پند  و   اندرز  زياد          
                 از   رقيبان  و  حسودان   كرد  ياد
        قصه ايي  گفت  از   نديمان  حرم          
                 از  هزاران  فسق  در  جود و كرم
        از  وزيران  گفت  و از اعمال  شر         
                  قصه ها  بسيار  گفت   از  دردسر
        گفت  از مردم كه  ياغي گشته اند        
                   در  پي  شاهي  دگر مي گشته اند
        آنقدر   گفتا  كه   آن    شاه   قَدَر        
                   قالب  آمد  ترس  او  از جمله شر
        نااميد از خويش، پرسيد از  غلام         
                   از  خلاصي زين  شرارت گو كلام
        گر نگويي، دشمنان  مرز  و  بوم         
                   مي كنند  در  ملك من نيرنگ شوم
        آن غلام چون حال او اينگونه ديد          
                  ميوه ی  تزوير  و   نيرنگش   بچيد
        گفت  بايد  امن   گردد   رّب    من    
                       قلعه ايي  سازم   بدور كعبه  من
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3