سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 7 آذر 1403
  • روز نيروي دريايي
26 جمادى الأولى 1446
    Wednesday 27 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      چهارشنبه ۷ آذر

      نفاق( دوم)

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ شنبه ۶ تير ۱۳۹۴ ۱۰:۲۲ شماره ثبت ۳۸۲۴۶
        بازدید : ۳۰۴   |    نظرات : ۷۵

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      نفاق ( دوم)
      آري اي ياران  منافق   بين   ماست           
                 ظاهرش خيراست وپنهان شّرِ ماست
      او  در اين  ديوار   وحدت   بينِ  ما            
                 صد  شكاف  اندازد   از   بهر    هوا
      كار  او  آرام و پيوسته است    آن            
                نقشه هايش نرم و وارسته  است آن
      چون به نزد ما  در  آيد  او  به  كار         
                 چهره  مي سازد  همه  از  لطف  يار
      چون به خلوت  نزد  همراهان   شود           
               صورت  و سيرت يكي  شيطان شود
      نزد  آنان   مي زند  تسخر  به ما          
                 چون  صفي  پندارد  او   خلق   خدا
      دام  ها   سازد  دمادم  از    نفاق         
                  چشم  بسته   مي نشيند   بر   اجاق
      لاجرم  سوزانَد  اصل  خويش را          
                 مي دهد بر باد    نسل   خويش  را
      اين  مرض باشد به هر ناپاك دل          
                 همچو   شيشه  باشد  اندر  كاه  گل
      ليك  اين  تخم  نفاقش  در  جهان         
                  صد  هزاران  هرزه مي رويد از آن
      گر که او  ديوار نفست را   كِشَد        
                   نقشه ها  از  صد  شكافش مي كشد
      پس چو خواهد راه جويد اندرون          
                  با  اشارت     بشكند     ديوار  دون
      چون شكست وراه نفست باز شد        
                  غارت   ا موال     دل     آغاز    شد
      هرچه گرد آورده ي  بر باد رفت         
                  جاي   آن  بذر   نفاقت  داد،  رفت
      گر  نخواهي  بذر آن  آيد به جان         
                 پس بسوزان  نفس  و برداراز ميان
      گر  بسوزد  نفس  حيواني  ز  تو         
                 نفس    نوراني   در آید    جان  تو
      گر كه نفس خود ز  نور  انباشتي          
                 بذر ناجنسي    درون   ني  داشتي
      اينچنين راه درون  بر  بسته ايي         
                   پس   نفوذ  هر   منافق  بسته ايي
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1