دیوانهٔ شهر....

امشب دوباره ساقیا میل شرابم داده ای
گویی درون جام دل جرعهٔ نابم داده ای
مکنون شب گردم همی. نالان و تنها میروم
من رو به آتش داشتم .گویا تو آبم داده ای
*************
درون آستین مکنون نشان و گوهری داری!
و یا در سینهٔ مکنون مطاع بهتری داری؟
گمانم جام پر خون است به دست اهل بسپارش
بدان روز وصال خود امیر و سروری داری
************
ای دوست به دیوانگی ات شهرهٔ شهرم
دیوانه نه انگار که من عاشق دهرم
مکنون تو این بار ز تو قصد سفر کرد
با قایق بشکستهٔ دل راهی بحرم
************
گاهی دلم برای آمدنت تنگ میشود
نتهای اشک من آهنگ میشود
وقتی که فکر فراق تو میکنم
بر روی گونه نماهنگ میشود