برای پدرم

دلم پر از اندوه و غضه و غم است
کاخر مگر داغ فراق تو کم است
همچو "الف" ایستاده بودم در کنار تو
بعد از تو همچو "دال" قامتم خم است
بعد از تو صفحه تقویم ورق نخورد
هر ثانیه چشم های من پر از نم است
بعد از تو کوچه ها همه دلتنگ شدند
بعد ازتو شهر پر از اندوه و ماتم است
بعد تو ماه و ستاره خاموش شدند
کاخر که خورشید آسمان کم است
بهشت زیر پای مادران است ولی
دیدم خدا را به نگاهت مجسم است
به یاد آخرین نگاه دلم خون است
هر واژه عاجز از تفسیر حالم است