به یاد حافظ(وصف خیال)

امشب از چشم سیاهی بخرامید سحر                        دردلم جامه غم را بدرانید سحر

عطر جانبخش نفسهای بهاری وش او                 خواب خوش را زدوچشمم بپرانید سحر

قامت ناز نگارین مه پرعشوه من                          دل به یک شعبده از من بربایید سحر

پرده از رخ چو کشید آن مه سیمین تن من                  ساغر چشم طلب رابنمایید سحر

گرکه من غرقه آغوش و لب لعل شوم                     فرقت ازبوس و کنارش نتوانید سحر

آتشی کز طلبش جان و دلم سوخته بود                با دو پیمانه چشمش بنشانید سحر

سرنهادم چوبه زانوی سیه مو صنمی                   برمن از نوش وصالش بچشانید سحر

دین و دل را چو بدادم زکف از غمزه او                         باده جام لبش را برسانید سحر

همه شب تابه سحر طی شدو اما زغمین            جان به لب آمدو اشکم بچکانید سحر

                                                                                                           غمین