سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        گوهر و شیشه (اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۶ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۱۹:۴۴ شماره ثبت ۳۶۴۴۳
          بازدید : ۳۵۲   |    نظرات : ۵۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        گوهر و شيشه ( اول)
        پادشاهي   بود   در    ملكي    بزرگ                
                     لشكرش  آماده   بود  و  بس    سترگ
        دشمنش  را  چون  در  آمد  كارزار          
                      كل  لشكر  در  سه  جزء  آمد  به  كار
        پس  نبردي   سخت   آمد  در   ميان           
                    آن  چنان  جنگي  كه  نامد پيش از آن
        هر  كدام  از آن سه  را  فتحي عظيم           
                     عاقبت  پيروز  شد  بي  ترس  و   بيم
        پس  بگفتا  آن  سه  را     فرماندهان            
                    نزد   ما    پاداش    باشد       بهرتان
        خانه ايي  انباشت  مخلوط  از    گهر          
                      شيشه  بودي  صد، به نسبت يك گهر
        وزن   هر يك    در   تفاوت  از  دگر            
                      يك از آن  كوچك  ، بزرگ آن یک دگر
        پس  يكي  را رنگ  بودي،  سبز سبز          
                      ديگري   را   رنگ   بودي زرد  سبز
        گاه  يك   شيشه   درخشانتر  ز   دّر          
                      وزن  و  اندازه   بزرگتر   شد  ز ّدر
        پس  به  گفتا  هر يكي را  وقت خاص           
                     خانه اندر شو بجو هر آنچه خواست
        وقت  ماندن  اندك  است  اي   نازنين         
                      پس  برون  گردي به وقتي اين چنين
        پاي  خود  را   بين    كجا   بگذاشتي           
                     ناگهان  ديدي  كه   زخم    برداشتي
        يك  ز  ايشان  شد  درون خانه، شب         
                       وقت  اندك  بود  و  او در تاب و تب
        نزد  خود  گفتا   در  اين  اوقات  كم             
                     كي   توان   تفريق بين  بيش  و  كم
        پس  هر  آنچه  پيش   پا   آمد   بَرم           
                      از  هزاران  تكه،   صد  گوهر   بَرم
        اندرون،  او  مي دويد  از  هر  طرف          
                       همچو  بز  او مي چريدش هر  طرف
        عاقبت  وقتش   شد  و  آمد  به  سر             
                     جيبها  پر  بود  و خوش از صد  گهر
        روز  ديگر   شد   به  نزد    گوهري           
                      گفت   قيمت  گو   مرا   اي    گوهري
        گوهري  در  شيشه ها  آمد  به  جو             
                    گوهر  اندر  شيشه ها  در    جستجو
        از  دو  صد ز آنها  يكي  دّر  يافت او          
                      ديگران  بي  قدر  و    قيمت  يافت او
        درهمي  در   دست  او    بگذاشتی             
                    ز آن  همه   گوهر  تو  كم   برداشتي
        روح  او  افسرده   زين رسم  جهان           
                      صد  اميدش  بود  و  اين   انجام  آن
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3