سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        پهلوان بی خرد

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۲ اسفند ۱۳۹۳ ۲۰:۲۸ شماره ثبت ۳۴۷۱۶
          بازدید : ۳۳۳   |    نظرات : ۴۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

         پهلوان بي خرد
        پهلواني   در  دهي   چند  صد    نفر
                     با نگ  مي زد    كو   جوان و  شير   نر
        تا  كند  چنگش  به  چنگم  در   خطر
                    هان   كجا     رفتند   آن    شيران     نر
        من   تمام   سروران    را    سرورم
                     من     ز     كل    پهلوانان         برترم
        هيچ   كس    دنيا  ندارد  همچو   من
                     هيچ   یک   مادر    نزاده   همچو   من
        پهلوانم    من     به     دنيا ي    بشر
                     پنجه هايم     همچو      فولادند    سر
        شير   نر  را   بايدم  در  جنگ   شد
                      يا     پلنگي،   چنگ من در  چنگ   شد
        جنس   من   از   آهن   تفديده   است
                    ني  ز  گوشت  و  چربي  گنديده  است
        آنقدر   گفتا  كه   من  اينم،  من  آن
                     تا      يكي   گفتا   رفيق،   اي   پهلوان
        اين   شنيدم  من  كه  در  نزديك  ما 
                    پهلواني    شد       مجاور     روستا
        مّدعي   گرديده    از    بهر     شما
                        گفته   ايشان  مي نمايد      ننگ   ما
        پهلوان  چون اين   سخنها  را  شنيد
                       از  تعجب  لب  به    دندان  مي گزيد
        گفت  كي   باشد   كسي  بهتر ز من
                       چند  نفر را در  جهان    آيد  چو من
        غير از اين  دنيا  مگر   جايي   دگر
                        هست  كانجا   پهلوان      زايد   بشر
        پس  برون آمد  ز  ده  شد  سوي او
                       تا   ببيند   كيست آن    همخوي  او
        چون   به  نزد  هم  شدند  شيران نر
                      هر يكي  ديدش  دگر  از خود به سر
        پهلوان   چون     ديد   دنياي    دگر
                      پس  فرو  افتاده  شد  وي  را  به سر
        بعد   از آن  ديگر  ز ما  و من نماند
                         قصه  از آن  زور  بازو  را  نخواند
        آري    ياران    پهلوان   آن     دهك
                       خود   جهاني   ساخته  از  آن  دهك
        چون  نديدش جاي ديگر  در جهان
                         آن   ده    خود   را   بپندارد   جهان
        چون  جهان  باشد ده و تو كدخدا
                          مي شوي  سلطان و مي گردي  خدا
        سايه  مي گردي   خدا  را  بر جهان
                      حرف    ناحق  مي كشاني  بر زبان
        پس  برون  شو از دِهت اي  پهلوان
                       چند  روزي   را   بگرد  اندر جهان
        تا  ببيني  بهتر  از   تو  صد  هزار
                         پهلوان  باشد به هر  شهر  و  ديار
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3