دلتنگ.....نامه

دیرگاهی است که من مست نگاهش ، شده ام
عاشق و جان به لب چهره ی ماهش ، شده ام

پیشه ام  نیست به جز نغمه ی  غم پردازی
من که از روز  ازل قمری چاهش ، شده ام

سرخی رنگ انار است؟ شفق ؟ یا گل سرخ؟
گوییا سنگ مذاب است....پناهش ، شده ام


دست در دست رقیبان و به لب باده ی ناب
و دلش کوه گرانی است که کاهش ، شده ام

نمکش بیشتر از حد مجاز است و  شکر
میچکد از لب او.. .غرق  گناهش ، شده ام

ای اجل از چه شب و روز به دنبال منی؟؟
نفسی نیست....که قربانی راهش ، شده ام

قصه ی عاشقیم...زندگی شیرین است
یا چو فرهاد..که بیچاره ی آهش ، شده ام

دوستان طالع من باز ...به فنجان افتاد
باز هم ترجمه ی ...گاه به گاهش ، شده ام

در هراسم که شب از روز ...شناسم آیا؟؟
آن زمان گر شنوم ..زخم سه گاهش،شده ام