به یاد شهدا

لاله های پرپر *روی رودها همچنان جاری* مادری با دلی خسته* نشسته بر روی سنگی* تکیه بر دیوار* در میان کوچه ای تاریک* بر لبانش ذکریست از دعا *و بر قلبش نوریست از ایمان *باغچه زندگانی اش در آرزوی یک دیداراست *واز فراغ آن لاله خونین سال هاست در انتظار است* مادری پهن می کند *هفت سینی از عشق *روی سنگی به سنگینی این تنهایی* آه سرد روزگار ش* از پس آن بهار آزادی *دیده هایش تر کرده است* و پروانه های دلش* به دور لاله های از یاد رفته* همچو شمع می سوزد* این شعر را تقدیم می کنم به تمام خا نواده های شهدا وآزدگان غیور ایرانی که هشت سال از خاک میهن خود دفاع کردند