دانی که چرا ، نَیْ ، تُـهی از مغز شدو طُعمه ی آتش؟
چون رأسِ حسین ابن علی برسرِ آن رفت اِسارت،
یا چوب چرا عاقبتش هیزم وآتش وَ ذُغال است؟
چون خورد به دندانِِ حسین و به لَبَش کرد جسارت
دانی زِچه تفتیده شود در دلِ هر کوره ای آهن؟
چون کرد جدا از تنِ عبّاس دو دستش به شرارت
دانی که چراتنگِ غروب این دلمان غرقه ی حُزن است؟
چون شامِ غریبانِ حسین شد همه جا غرقِ مرارت
دانی که چرا بَر مُژه جاری شود اشک از پیِ هردُود
برسوختنِ خیمه وخرگاهِ حسین کرد نظارت
دانی زِ چه رو، سُرخ شود، نقش ببندد، رَدِ سیلی
ناکَس به سرو صورتِ اطفالِ حسین زد به حقارت
دانی که چرا زلزله آید وَ دهان بازکند خاک
چون دارو ندارِ همه یارانِ حسین رفت به غارت
دانی که چراقبله ی حاجاتِ همه خاکِ دَرِ اوست
چون سُرمه ی چشمانِ ملائک بُوَد و جای زیارت
دانی که درآن مرقدِ شش گوشه چه تعبیرو نشان است
شش روزه خدا ساخت، سماوات و زمین کرد عمارت*
غلامرضا مهدوی
* - انَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ:
پروردگار شما، خداوندى است که آسمانها و زمين را در شش روز [= شش دوران] آفريد؛ سپس به تدبير جهان هستى پرداخت؛ با (پرده تاريک) شب، روز را مى پوشاند؛ و شب به دنبال روز، به سرعت در حرکت است؛ و خورشيد و ماه و ستارگان را آفريد، که مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشيد که آفرينش و تدبير (جهان)، از آن او (و به فرمان او)ست! پر برکت (و زوالناپذير) است خداوندى که پروردگار جهانيان است!
(سورۀ اعراف ِآیۀ54 وَ شش آیه ی دیگرِقرآنِ کریم دراین موردآمده است : یونس آیه3 هود7 فرقان59 سجده4 ق 38 حدید4)
بسیارعالی بود