قصیده ی پاک

1. دلــم بـر دیـدنـش آسـیـمه ســـــر بود 
2. جهــــان از قــدرتِ او بـی خبـــــــر بود
3. به ســیرت بی گمان چون یک فرشته 
4. به صــــورت آفِتـــــابِ هــر نظـــــر  بود
5. حــــلاوت در کلامــش مـــــوج مـی زد
6. کلامش گــویی از قـنــد و شـــــکر بود
7. شَــــــه و غــــوغــــای آتــش بـازی او 
8. کـه کمتــر از پشـــیــزی در نظــــر بود
9. خـداونــدِ بــــزرگِ علـــــــم و تـقــــــوا
10. به بیــداری که خود یک شـعرِ تَـر بود
11. بـــرای رُستــنِ گـل هــا...، کـه باران 
12. بـرای بُـردنِ خــس هــا...، تَـبَـــر بـود
13. شـــیاطـین از چـپ و وز راسـت بر او 
14. قیــامـی کــرده...، امّــا بــی اثــر بود
15. منافــق ، بـاورم هــرگـــز نمی شـــد
16. کــه بانگ غــم در آن گـاهِ سـحـر بود
17. منافـــق چـون شــــغالی در کمیـنی 
18. نگـاهـش پُشـتِ دَر...، آری به دَر بود
19. چو فـارغ بود از خود...، پیـــر مسـتان 
20. از این رو جــان پاکَ ش پُـر خبـــر بود
21. دهانش چون صــدف گر باز می شـد 
22. کـلامـش بِـهتــــر از دُرّ و گـهـــــر بود
23. مطهـرهـا...، بهـشـتی هـا...، مُفتـح
24. رجــایی...، حاصــــلِ آن بـاهـنــر بود
25. چــه گــویم از شـهیـدانِ  خـــدایی؟! 
26. زبان در مــدح شــان قـادر مگــر بود؟
27. نبـــــردی نـابـــرابــر بــود و... ایـــــزد 
28. نگــهـبــان وطــن...،  گــاهِ خطــر بود
29. کجـــا شیــری جـگــــر بـودَش بمـاند 
30. به جبهـه؟، آنکـه بـودی پُـر جگــر بود
31. به هـر سـویی  شــدم بر امـرِ دلبـــر 
32. در آن روزی کـــه مـــا را بال و پَــر بود
33. در آن گـــــاهِ دفـــــاعِ عــاشـــــقـانـه 
34. کجـا ما را سـلاحی خوش به بَر بود؟
35. نزَد موشــی که حتـی موشـک ما !! 
36. ولـــی ایمــانِ ما، حـــرفی دگـــر بود
37. به جــرمِ عــاشـــقی... ، آزاده بـودن 
38. سـتم بــر ما، همــانـا مُســـتَمـر بـود
39. چنان روزی امامم(ره) از جهــان رفت
40. که دشمن در مُقامَـش مُحتَضَــــر بود 
41. اگـــر کــوس انـاالـحـــق زد نگـــــارم 
42. خبـــــر جانا، بـه جانـش بیشــتـر بود
43. جهــان در حیــرتِ غــوغـــای آن مـرد 
44. که خیــره بر شکوهش خیره سر بود
45. پس از او...، آمـــد آن والای بـی بـاك 
46. همـان مـردی که از کــویِ سـحر بود 
47. همه ایــران، چنـــان زلفـی پـریشـان 
48. بـه دســت آن خـــداونــدِ هـنــــر بـود
49. چـه گـویم؟ در حضیضی از غـم و درد
50. بسی و با خبـــر خـود یـک نفــــر بود
51. فضــــــا اینــك بـه زیــرِ بـال مـا شــد 
52. که سـیـمرغی در این رَه، راهبَــر بود
53. مُقـــام دانــشِ عالـــم...، بـه قـافـی 
54. بدیدی...، مــرِغ ما را...، زيـر پَـر بــود
55. کنــون دانســته ای، ای ســـر بلندم 
56. تو را این ســربلندی از چـه سَـر بود؟
57. به دانش خیــز و از دشمن بپــرهیــز 
58. کـه اینـــم بهتـــــرین پنــــدِ پــدر بـود
59. تو در تحــریم و ســـر ســـبزی ز ایزد
60. رُخِ دشــمن بـه زردی....، رنگِ زَر بود
61. ندیـدم من ظفـــــر را جــز به صبــری 
62. پس از صبـــری کــه دورانِ ظفـــر بود
63. شهیــدان درسِ عـــزَّت را ســــرودند 
64. کـه درسِ راهِ عــزَّت، تـرکِ سَــــر بود
65. دلـــم ناگــه ســـر آورد از دمشــــقم 
66. که دیده غـــم در آنجـا بی شُمَـر بود
67. دمشقم...، شهرِ عشقم، فتنه بر تو 
68. زِ وَهــابی...، سعــودی، وز قطــر بود
69. چه خوش رقصـیده اند درنزدِ صهیـون
70. تـو گــویی مارشـــان اندر کـمـر بود!!
71. دمشــقم...، هستی، امّا رفتنـی آن 
72. لأن العَـهـــد الأفـــــكار الـحَــجَـــر بود
73. خـدا را..، با تـو عهـدی بسـته بـودم 
74. به عهــدِ بسـته، دل بر ضِـدِّ شَـر بود
75. گــره خــورده ســت زلفـت با دلِ من 
76. که این خود گفتــه ی اهــلِ نظـر بود
77. به گلـــزارِ شهیــدان... ، لالـه بیتــی 
78. ســــرود و... طــارقـم آن را زِ بَــر بود
79. تو هم چون ما مَده جولان به دشمن 
80. که دیدی دشـمن از ما دَر بـه دَر بود!

سی ام آذز ماه هزار و سیصد و نود یک