سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 3 دی 1403
    23 جمادى الثانية 1446
      Monday 23 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۳ دی

        داستان آه

        شعری از

        محمدرضا مزینانی

        از دفتر شعرناب نوع شعر دوبیتی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۳ ۰۴:۳۳ شماره ثبت ۳۰۵۵۵
          بازدید : ۵۱۳   |    نظرات : ۳۴

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محمدرضا مزینانی

        در دیر زمانی نه چنان دور و نه نزدیک
                                                در شام غریبی که سپید بود و نه تاریـک
        آمـد یـکی شــب زده ی مـست به شــعرم
                                                کرد آه و فغان از دل سرگشته به تفکیک
         
        ***
         
                رفتم به برش تار شبی وقت پگاه
                                       کـردم ســوال از ســبب آنـهمه آه
                خندید به پرسشم ولی پاســــخ داد
                                         وای از نگاهی و نگاهی و نــگاه 
         
        ***
         گفتـــم به نـگاهی شـده ای مـسخ و تـباه
                                                دلــباخـته و شــب زده و روی ســــــیاه
         پرده به کناری زد و لختی، نشانم دادش
                                               آن حور سرشتی که زده طعنه به مـــاه
         
        ***
                 رفتم به بر حور و سلامش کردم
                                           از داشته ام جان به فدایش کـردم 
                 لبخند زد و طره ی گیسو افشـاند
                                         آشفتـــه دوباره سلامـــش کـــردم
         
        ***
            گفتم ز سرم زیاد است آن موی سیاه
                                             آن چادر گیتی که زده خیمه به مـــاه
            خندیــد و رمید و داد، تابی به سرش
                                            مجنون شدم  و مست از آن ناز نگاه
         
        ***
          یاران قــــدم اندر ره و بـی ره مـــگذارید
                                             اندر طلـــــبش پای به هر ره مـــــگذارید
          من ســــوختم و ســـــاختم و نالـــه کشیدم
                                             از راه، رهی، ره، به رهش، ره مگذارید
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3