مادر

برای من غصه نخور من آن حدیث کوثرم. مقامِ من بُود برین،من آن حریر آتشم. زِه زِ من و راه عروج دامنم. .. من آن زنم،زنبق و یاس و عنبرم. به دست من بوسه بزن،من مادرم. شیره جانم دخترم،تاب و توانم پسرم. به زیر پایم ربّ نهاد،جنّت و فردوس شهیر. رضای من شفای توست،زنادمان پند گیر. زجان من تو،من شدی جفا چرا؟خطا چرا؟ جفای تو آهِ دلم شود مرا،لرزه به آسمان چرا؟ این حرف و سخن،گلایه نیست،درد و دل است.. ورنه دعای من تو را خوش دلی و خوشبختی است.....