بی گناهیم ولی..

بی گناهیم ولی، وارث جرم پدریم
ما ز ارث پدری در دو جهان دربدریم
بلبلانیم ولی، ساکن کُنج قفسیم
در قفس زاده شدیم، جوجه ی بی بال و پریم
خود طبیبیم ولی، شاهد مرگ دل و جان
مادر آن زاد که ما تشنه ی خونِ جگریم
در خیالِ جهشی زین ژن موروثی ننگ
بسته پاییم، طُفیلی قضا و قَدَریم
پا به زنجیر، صفی، یاغیِ محکوم به مرگ
یاغیانیم که عمری به صفی منتظریم
اختیارست ولی، ذرّه ی جبر ازلیست
آفتابیست همان، گر دلِ ذرّه نگریم
ناامیدیم چرا گرچه سیه چاله شدیم
در فضا باز بتابییم فروغی ببریم