رباعی

هرسبزه که برکنار جویی رسته است.... گویی زلب فرشته خویی رسته است... پا بر سرسبزه تا به خواری ننهی... کان سبزه زخاک لاله رویی رسته است...اندردل بی وفا غمو ماتم باد...ان راکه وفا نیست زعالم کم باد... دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد...جز غم که هزار افرین غم باد...مکن کاری که بر پا سنکت ایو ...جهان با این فراخی تنگت ایو... چوفردا نامه خوانان نامه خوانند...تورااز نامه خواندن ننگت ایو..«.............بابا طاهر»