تقدیم به زهرا که با غزلاش محفل سایت ناب گل باران میکنه

ای دل من پرده پرگارتو

ای دل من عا شق بیمارتو

ای که زمهر ورخ ابروی تو

شام شبم سایه اندوه تو

ایکه زخوددربدرم کرده ای

با شررت دین ودلم برده ای

آن لب چشم سیهت کرده مست

جانو تنم سوخته ای هرچه هست

عطر سر زلف تو بیمار کرد

چشمه چشمم همه خونبار کرد

دل چه کند چون که گرفتارتوست

واله پژمرده دیدار توست

سینه من تابه تنویر تو

چرخ زنان در تک تدبیر تو

جان من از بودن خود سیر شد

بال وپرم سوخت زمین گیر شد

مستی چشمت شده از باده مست

ناوک مژگان تو جانم بخست

آه شبم سوخت سرو پای من

سرخ لبت دشمن زیبای من

خنده من آه سرودم خروش

عشق توخون دل من کرده جوش

کی تن تبدار خریدار داشت

زخم دلم مرحم وتیمار داشت

بخت منو دیده تو بسته شد

چشم من از اشک دگر خسته شد

کی تو نگه کرده ای بر زیر پا

حرف سخن گفته لبت از وفا

آه که جانم زخودم سیر شد

از ستم عشق تو دلگیر شد

شهره شهرم بکن از عشق سیر

باش تو صیادو من اسیر

تو زمنی من زتو وما زاو

مهر منو مهرتو عشق هو