گرفتار بر شاخه ها
به ماه کامل می ماند
بادکنک سفید...
.................................................
معیار انسانیت است
وقتی بر این،
دوچرخه رکاب می زنیم
زندگی
.................................................
.......باشی خورشید؛
...باز نیمی،
روشن اند:
...
......نیمی دیگر در تاریکی!
.................................................
سپیده تنها دمی است
که روز در سینه حبس می کند
................................................
.......یکسان می نوشد آب؛
...
هم برای گلبرگ هایش
هم خارهای خود
....
..............گل!
...............................................
باد
برگی بر پنجره یادگاری گذاشته است
تو،نامه ای بر آینه
........................................................
پوست تخمه ی آفتابگردانند
کلمات
که هنگام نظاره ی باغ وحش بر کاغذ می ریزم
.............................................................
رفتارت
درخت خشکی است
که جز کلاغان
کس دیگری بر شاخه هایت نمی نشیند
...........................................................