پایت که از گلیم ات درازتر شد
بدان فقیر گشته ای
......................................................
اسیر می شوند
به جرم زیبایی
در بند تسبیح
مرواریدها
....................................................
سکوت آفت است
وقتی باتون ها
بذر بادمجان می کارند بر تن معترضان
...................................................
نیتی در کارش
حرفی بر زبانش نداشت
جز اینکه پا در کفشم کرده بود
سایه ام
....................................................
وقتی
به عشق ما
پوشال وصل کردند
تنها دل دیگران از جریانش خنک گشت
..........................................................
کلماتی که نوک زبان هستند
دیرتر از دهان خارج می شوند!
.........................................................
جنگل قفس می شود
وقتی
نمی توانی راهی یابی
........................................................
قفس بزرگتر آزادی است
برای پرنده ی زاده شده در اسارت
........................................................