وارث ال عبا

آمد آن زین پدر یار حسین دخت بتول زینب ال رسول یار مادر وقت غم؛ غمخوار حیدر بعد مام دختر خیر الانام مجتبی را در مصائب خواهرو مادر بدی خون جگر از غم بدی کربلا را چون دو نشئه خالقت تقدیر کرد هر دورا تدبیر کرد خلق عاشورا حسینش با شهادت افرید عشق از او امد پدید گر چه انجا با حسین؛ بودی شریک در ستیزو در شکیب نشئه ثانی عاشورا؛ خدا بردوش توحملش نمود وه چه زیبایت ستود ای عقیله ای عفیه ای رسول کربلا ای امامت را پناه در دفاعت از علی ابن حسین چون مادرت حفظ کردی رهبرت زینبا تو داغ مادر دیده ای داغ حیدر دیده ای داغ اخوانت حسین وسید بطهاحسن داغ هفتاد ودوتن در حقیقت وارث سّر رسالت بوده ای با امامت بوده ای جان فدای خمسه آل عباووارثش زینب دُردی کشش صد هزاران افرین حق به روح پاک تو غُصه های داغ تو داغ جدّ و امّ وابّ وبن اخوان ثلاث داغ هفتادو دو یاس جان عالم؛ جان من؛جان ابیّ وامّ من خاکروب بارگاهت چشم من