کشته ی هجران

بلبلِ بی برگ و نواییم ما 

ریزه خورِ خوانِ بلاییم ما

طاق ز وصلیم و به هجریم جفت

دلشده ی کوی وفاییم ما

با دلِ غمگین همه شب تا سحر

دست به درگاه خداییم ما

از پیِ آگاهیِ احوالِ دوست

منتظر بادِ صباییم  ما

رازِ دل از چهره یِ ما کس نخواند

داغ دلِ لاله نماییم ما

خسته دل از جور و جفاهای دهر

نوگلِ گلزار وفاییم ما

با دلِ بشکسته بگفتا "حسین"

کشته ی هجران شماییم ما