تیشه ی عشقی فراهم کن

تیشه­ ی عشقی فراهم کن  

                سال 89

تقدیم به صدف بانو ومحبت هایی که به اعضای سایت دارند

از بهار چشم خود پاییز را بیرون بریز
ابرهای خسته و غم­ خیز را بیرون بریز

جام دردی را که می ­نوشی از آن، بر سنگ زن
از گل رو زردی پاییز را بیرون بریز

تا نگردد لحظه ­ای اندوه با جانت عجین
از دلت غیر از صفا هر چیز را بیرون بریز

بر نیاز دردمندان مهربانی هدیه کن
چون چنین شد هول رستاخیز را بیرون بریز

هر چه دردی هست درمان می  ­شود با دست عشق
عاشقی کن، از سرت پرهیز را بیرون بریز

تیشه­ ی عشقی فراهم کن، بزن بر کوه درد
از وجودت ترسِ از پرویز را بیرون بریز

چشم­ هایت روشنایی ­بخش دنیای من است
پس از آن­ها غم –درشت و ریز- را بیرون بریز