سهم تنهایی

چه سرنوشت شومی!تنهایی سهم من شد

نه دروغ بود که راستی جدایی سهم من شد

من آن پرنده ی کورم که سال های دراز

غم این ندیدن های هجرانی سهم من شد

با هم بودن سهم شما,ز تنهایی عمری

درد فراق و آرزوی زندگی سهم من شد

چند سالی تنها ماندم به پای تــــــو

و عاقبت بی وفایی و خستگی سهم من شد

اندک امیدی هست من دیگر نگران نیستم

که خلوت تنهایی,همین خلوت خالی سهم من شد.