آخرين شعر من

آخرين شعر من،

آخرين شعر من امشب آخرين ديداربود، 

چشم مى بستم وليكن دل پى دلداربود، 

چشم خونينم گواه اين دل خونبار بود، 

شكوه ها كردم ز يار  و گله ها بسيار بود، 

ياد باد آوازه عشق بزرگ وآنچه بى تكراربود، 

شهره ديوار شهر و كوچه و بازار بود، 

سالها بگذشته بود زان ماجرا،اماهنوز، !

تكيه گاه انتظارش در خم ديوار بود،! 

چشم مى بستم از او اما دلم خونبار بود، 

آرزو مى كردم اى كاش وقت ما بسياربود، 

هر زمان رفتم نبود و لااقل اينباربود، 

نام او مى بردزبانم جمله ها هموار بود، 

وانمود مى كردم آرامم دلم غمبار بود، 

خاطرات آخرينم،صدمين تكرار بود، 

بهناز على زاده(كيميا) آلمان،

درود در ابتدا بر دوستان عزيزى كه به اشعار من گذرى دارند و نظرى،از كمرنگى من در صفحه عذر مى خوام مشغله كارى زياد هست،

ممنون از دوستان مهربان،