فرياد سكوت 4

خواب دیدم که کسی عاشق و دلدارم کرد

از غم عشق چنان گفت که بیدارم کرد

سخن عشق که آمد دل من عاشق بود

کس ندانست کجا عشق گرفتارم کرد

من به جز عشوه ای از یارندیدم چیزی

که چنین یار پس پرده و دیوارم کرد

یوسفی بودم و ساقی ز شهم باز خرید

بست در میکده و رونق بازارم کرد

آتش افروزی می بال و پرم را سوزاند

پیله ای خاکی ام امروز سزاوارم کرد

بال پرواز چو یابم به تو بر می گردم

گرچه مهر تو به مستی به سر دارم کرد

کشتی نوح نخواهم من اگر مستی عشق

همچو طوفان به ره عشق تو آزارم کرد

می که داروی  همه ناخوشی و بیماری است

آن دواییست که از عشق تو بیمارم کرد

چون نهالی که تنش میوه و برگی ندهد

چوبه ای خالی ام و عشق تو پربارم کرد

شاه رندان شدم و تاج نهادم بر سر

مستی عشق چنین درخور دربارم کرد

آن بنایی که دل از عشق تو بنیاد نهاد

شد پناهی که پناه دل آوارم کرد

این چکامه که سرود از غم عشقت هامون

چاره ای گشت که راهی به سوی یارم کرد

سروده شده در سال 1386