يکشنبه ۴ خرداد
اشعار دفتر شعرِ خاكستر عشق شاعر محسن نصيري(هامون)
|
|
|
|
فرياد ز بيداد شب سرد جدايي
آتش زده دلبر به دل من به جفايي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد،چه خوش مي وزد از پس گيسوي تو
كاش كه من هم چو باد راه برم سوي تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا بار دگر می ده ،مرا زان باده ی شیرین
که از عشقت زنم تیشه ،بر این کوه دل سنگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقت هستم و عشق از تو تمنا نكنم
دل خود،خار در اين گنبد مينا نكنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو پگاهی گر از آن لعل تو می بستانم
می نابی که آز آن همچو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا دل به تو بسته ام عزيزم
پابند تو گشته ام عزيزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل ربودم ز كسي و ز خودم دلشادم
به خيالم كه ز دام غم او آزادم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق سرگشته ی بی بند و ایمان توام
در پی کوی تو و در بند دامان تو ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدي آتش زدي بر خانه ام
رخنه كردي در دل ديوانه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبري را تا به كويي ديده ام
خوش بياني را ز خويي ديده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دادي تو دل سوخته را در گذر باد
در راه رسيدن به تو خاكستر من بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه از آن دلبر مه رو كه وفادار نبود
عاشقي كرد ولي در طلب يار نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزي كه دلم بنده ي نام صنمي بود
سرگشته ز بويي و هوا خواه غمي بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه تير از نگهت آمد و دلگيرم كرد
در غم دام فريباي تو زنجيرم كرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در اين غربت كه بد نامش وطن شد
به خاكي كه پر از خار و گون شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ديشب از پنجره بوي خوش يارم آمد
چه خنك شيوه ي او سوي شرارم امد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم از رقص گندمزار سرخوش
و از بوي خوش گندم بود شاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم از رقص گندمزار سرخوش
و از بوي خوش گندم بود شاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي دوست تو رفتي و دل تنگ من آشفت
آن دل كه همه شب به پي عش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي كه جانم به فداي قدم محترمت
بر دو چشمم بنهم آنه مه زيبا قدمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همدمم گر شده بودي غم جانم مي رفت
در بهار خوش چشم تو خزانم مي رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گلي دارم كه چون او نازنين نيست
و همتايش به افلاك و زمين نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ديده ي ما روز و شب،در پي دلدار هست
گوش به فرمان عشق،عاشق ديدار هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسانهي جهانم در عشق تو روان است
دل بر كسي نبندم تا چون تو در جهان است
|
|
|
|
|
سیده نسترن طالب زاده
مرتضی سلیمیان
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
عليرضا حكيم
مرتضی میرزادوست 
از خواندن نوشته
