مظهر ایمان

در سکوت شب تیک تیک ساعت  ، فریاد زمان است

چهره پیر و موی سپید  ، حاکی از سیر جوان است

تیشه فرهاد و بیست ستونش  ، سنگ سخت کوهساران

با  تلاش ایثار بخش عشقست  ، که  در ورد زبان است

وان  شکونه که  بر درخت خشکیده زمستانروئیده

خبر از آمدن سبزه  و گل  ،  در  فصل بهاران است

این سماط عشق  ، که مستغنی از صدق و صفاست

بــی گمان انباز مفـاخر ،   مظهرش ایمـان است