تبانی

ای غمت راز شادمانی من

سوز  اشعار  آسمانی   من

پشت لبخند تو به یغما رفت

روزهای  خوش جوانی من

محو خورشید تابناک تو شد

وسعت قلب کهکشانی  من

من و دل یک صدا تورا خواندیم

این  شده  حاصل   تبانی  من

هوس چشم های پاک تو شد

موجب عصمت نهانی من

از ازل الفتی  عجب  دارد

درد با اصل زندگانی من

لحظه ای روبروی من بنشین

تا به سر آید عمر فانی من

دست حسرت گزید آنکه بدید

روی همچون زر یمانی من

وقت آن گشته تا درآمیزند

تلخی  تو   ، مهربانی  من

نقد بازارت ای عزیز جهان

می شود موجب گرانی من

منزل فاحه تا تو نزدیک است

ای سزاوار  حکمرانی  من

بادرود

فاحه

اسفند 1392