در وهم این زمستان

 در وهم این زمستان ، پیــرو افتاده رویم

تقصیر من چه باشد ، با غصه  روبه رویم

دربارگـــاه عشــــقت  ما را که ره  ندادی

آخر بهــــــار رویـــت دیگر کــــجا بجویم ؟

در باغ بی وفایی صدها شــــکوفه دادی

صد باغ دل ســـــرودم نیامدی به سویم

در پیچ و تاب  اشــکم گاهی نظر نکردی

تا زیر پای مهــــــــــرت یکباره  من برویم

وقتی  غبــــــــــــــار دردم  آئینه را بگیرد

 من از بهار و پاییـــــــز دیگر نظر بشویم

مگذار دست مرگــــــــم بر گردنم ببینی

سودی دگـــــــــــــر ندارد تکرار گفتگویم 

شب را به خانه آرم گر ماه من تو باشی

گلـــــــزار شو برایم تا خــــــــار را نبویم  ...