شعر زلال

به حق، منظور باید شد

ز قلب سنگ و آهن دور بایـد شد

به ردّ پای دلخونان ، گل  ِ الماس باید کاشت

دمی که جای دارد نور باید شد،

چـرا  مغرور  باید شد؟

.

دادا از عشق می گوید

و سلطان و گدا از عشق می گوید

چرا در شورزار ِ عقل، مثل  ِ کور می گردیـم؟

بیـا کـه روح مـا از عشق می گوید

خدا از عشق می گوید

.

و بی تو عشق یعنی: «هیچ»

و عـــشق  ِ بی تـو را گفتند معنی: «هیـچ»

تـــــو آن زیـبــائــــی  ِ حـرف و حـدیـث  ِ رازدارانــــی

که بی «شرح» ِتو هر«امّا» و «اَعنی»هیچ

و بی تـو نیست شـأنی هیچ

.

دوم بهمن 1388  روز تولد شعر زلال است

فرا رسیدن چنین روزی ماندگار را به دوستان زلال، تبریک عرض می میکنم.