اشک لبخند

در سکوت دوزخ فریاد من

خاطرات تلخ آمد یــاد من

خاطراتی از گذشته ، پر ز درد

از نگاهی ناامید از عشق و سرد

لحظه ها با من مداراها نمود

تیره گی نور امیدم را ربود

مهربانی حسرتی در سینه داشت

از خیانتهای یارم کینه داشت

خنده ام اشکی برای عشق ریخت

عاشقی از قلب بیمارم گریخت

سرنوشت زد بر تنم شلاق غم

با خیانتها ، دروغ و حیله هم

آسمانم پر شد از دود و غبار

ریختم اشکی برای ترک یار

حس پوچ تیره گی شد یار من

اشک هایم ماند و شد غمخوار من

پر شدم از دلهره،  دلواپسی

خسته گشتم از غریبی، بی کسی

شعرهایم مملو از درد فراق

قلب من دیگر ندارد اشتیاق

(محمد درگاهی(سپهر))