مشکوک

من به دنیای پر از ظلم و ستم مظلومم 

من ز پیکار همه عشق و سخن مغلوبم 

آن خدائی که همه حمد و ثنا می گویند 

بابت فاصله ها از خود او ممنونم 

ای خدا فقر چرا ظلم چرا پس حق کو 

من به آمار عدالت به خدا مشکوکم 

آن پسر بچه که از غصه نانی نالید 

دیدمش زخم گرفت این دل من  دلخونم 

ای خدا نیک بگفتی که اگر همسایه 

سیر باشم و او گشنه شود بی دینم 

پس چرا این همه همسایه که در جار تو هست 

گشنه می میرد  و با چشم خودم می بینم ..

                      ((سیاوش راد ))