به کدام عشق نوستالوژیک اقتدا کنم

***با توباید

به خوش آب و هوا ترین منطقه ی زمین سفر کرد

واز شدت خوشی مسموم شد!

 

و من و تو
دربی هواترین نقطه ی این شهر
زندگی را خس خس می کنیم
و مرگ را نفس نفس می کشیم


و من و تو
بی معبدترین راهیان جهانیم
که زیر پلهای شهر
عشق اجباریمان را به غنچه های بی مصرف تبدیل می کنیم!!


در کدام برگ تقویم ثبت کنم
روز وصلی را که....
هر لحظه اش به جدائی می سر انجامد؟!


به کدام عشق نوستالوژیک اقتدا کنم!
به لیلی و مجنوش  یا به شیرین و فرهادش
به لیلی و حوائی که
ما را  وصله دامان خدا ئی کرد؟!

بی ثبات درموج شعرم

غوطــــــــــــــــــه ورم!


به تو می اندیشم...به نجابت این شهر!
به پلهایی که
جور بی خانمانی عشقمان را به دوش می کشند!
به بی معبدترین راهبان جهان!
به نطفه هایی که بی انقضاء بسته می شوند!


ومن برای تو مینویسم

توئــــــــــــــــــی که جنجالی ترین ایستگاه

دقایـــــــــــــــــــــــــق من بـــــــــــــــودی

.......